Fed dünkü açıklamsıyla kur savaşları konusunda tutumunu net bir şekilde ortaya koydu. Ben şöyle okudum:
"Kurlarını manipule edip, dış ticarete dayalı büyüme modeli takip eden ülkeler. Siz para birimlerinizin değer kazanmasına izin vermez, global dengesizliklerin düzelmesine yardımcı olmaz ve bizden talep çalarak büyümeye devam ederseniz, biz de ABD ekonomisinin düzlüğe çıktığına inanana kadar elimizden geleni ardına koymayacağız (reflasyon). Yani global ekonomiye dolar pompalaya devam edeceğiz. Rezerv patlaması mı yaşarsınız, yerel para politikası formule edemez durumamı gelirsiniz, enflasyonla mı boğuşusunuz, artık siz düşünün."
Sonuç: Boğaya kırmızı kumaş gösterildi. Reflasyon, finansal varlık fiyatlarını desteklemeye devam edecek. Bu satırları yazarken Tim Geithner'i dinliyorum Bloomberg TV'de. Konuşmasında birkaç kez hisse senedi fiyatlarının yükselişini yönetim olarak attıkları olumlu adımların bir göstergesi olarak gösteriyor. Bana biraz Greensapn zamanlarını hatırlattı. Kısaca, yatırımcılar olarak Beyaz Sarayla ve Fed'le beklentilerimiz ve isteklerimiz örtüşüyor.
Wednesday, 13 October 2010
Monday, 11 October 2010
Kısa Kısa
Karar verdim, bundan sonra siz okurlara daha kısa yazılar yazacağım. Sizin için okuması, benim için de yazması kolay.
Sweet Spot (Tatlı nokta): Kısa bir süre de olsa piyasalar tekrar kendilerini tatlı noktada buldular. Ekonomi ile ilgili kötü haber çıktığında QE2 geliyor diye riskli varlıklar satın alınıyor. İyi haber çıktığında ‘ikinci dip’ yok diye herkes mutlu, yine aynı şekilde para bu varlıklara akıyor. Yazı ben kazandım, tura sen kaybettin…
Son ISM rakamları piyasanın bir hayli canını sıkmıştı ancak çabuk silkelendik. Ana rakamdan çok stok ve yeni siparişler arasında açılan makas önemliydi son verilerde. Ne zaman stok rakamı yeni siparişlerin üzerine çıksa ardından gelen ISM 50’nin altına düşüyor ve yeni bir durgunluk riski ortaya çıkıyor. Hatta FT bu göstergenin hiç yanılmadığını yazdı geçen hafta. Bakalım gelecek ISM rakamları sweet spot’u nasıl etkileyecek?
Kur Savaşları: Hafta sonu gerçekleşen IMF ve Dünya Bankası toplantılarından bu konuda bir ses çıkmadı. Yalnız Çin Başbakanı gezisi sırasında Türkiye’de olduğu gibi birçok ülkede %20’lik bir revalüasyonun imkansız olduğunu, milyonlarca işsize neden olacağını ve ABD’nin bu konuda desteklenmemesi gerektiğini vurguladı. Piyasa bu konuda pek huzursuz görünmüyor. Sanki Yuan biraz daha hızlı değer kazansa yeter, başka da bir şey olmaz diye düşünülüyor.
Çin-Türkiye ticaretinin bundan böyle Yuan ve TL ile yapılacağı gazetelerin baş sayfalarında yer aldı. Biraz ekonomi bilen herkes bu haberin pek bir şey ifade etmediğini bilir. Rezerv para doları aradan çıkartmak pek bir anlam ifade etmez.
Nasıl kağıt para uzun zamandır insanoğlunun hayatini kolaylaştırıyorsa aslında rezerv para da öyledir. Bir referans görevi görür. Ticareti, uluslararası muhasebeyi kolaylaştırır. ABD, her ne kadar doların rezerv para olmasında yararlanıyorsa bir de madalyonun öteki yüzü var. Doların global olarak dolaşması para politikası belirlemede Fed’in başını epey ağrıtır.
Kriz öncesi OPEC bir ara petrolü Euro cinsinden fiyatlayacağını ilan etmişti. Böyle bir fiyat gören oldu mu? Peki ya altının onsu kaç Euro? Bakır kaç Yuna’dan işlem görüyor?
Sweet Spot (Tatlı nokta): Kısa bir süre de olsa piyasalar tekrar kendilerini tatlı noktada buldular. Ekonomi ile ilgili kötü haber çıktığında QE2 geliyor diye riskli varlıklar satın alınıyor. İyi haber çıktığında ‘ikinci dip’ yok diye herkes mutlu, yine aynı şekilde para bu varlıklara akıyor. Yazı ben kazandım, tura sen kaybettin…
Son ISM rakamları piyasanın bir hayli canını sıkmıştı ancak çabuk silkelendik. Ana rakamdan çok stok ve yeni siparişler arasında açılan makas önemliydi son verilerde. Ne zaman stok rakamı yeni siparişlerin üzerine çıksa ardından gelen ISM 50’nin altına düşüyor ve yeni bir durgunluk riski ortaya çıkıyor. Hatta FT bu göstergenin hiç yanılmadığını yazdı geçen hafta. Bakalım gelecek ISM rakamları sweet spot’u nasıl etkileyecek?
Kur Savaşları: Hafta sonu gerçekleşen IMF ve Dünya Bankası toplantılarından bu konuda bir ses çıkmadı. Yalnız Çin Başbakanı gezisi sırasında Türkiye’de olduğu gibi birçok ülkede %20’lik bir revalüasyonun imkansız olduğunu, milyonlarca işsize neden olacağını ve ABD’nin bu konuda desteklenmemesi gerektiğini vurguladı. Piyasa bu konuda pek huzursuz görünmüyor. Sanki Yuan biraz daha hızlı değer kazansa yeter, başka da bir şey olmaz diye düşünülüyor.
Çin-Türkiye ticaretinin bundan böyle Yuan ve TL ile yapılacağı gazetelerin baş sayfalarında yer aldı. Biraz ekonomi bilen herkes bu haberin pek bir şey ifade etmediğini bilir. Rezerv para doları aradan çıkartmak pek bir anlam ifade etmez.
Nasıl kağıt para uzun zamandır insanoğlunun hayatini kolaylaştırıyorsa aslında rezerv para da öyledir. Bir referans görevi görür. Ticareti, uluslararası muhasebeyi kolaylaştırır. ABD, her ne kadar doların rezerv para olmasında yararlanıyorsa bir de madalyonun öteki yüzü var. Doların global olarak dolaşması para politikası belirlemede Fed’in başını epey ağrıtır.
Kriz öncesi OPEC bir ara petrolü Euro cinsinden fiyatlayacağını ilan etmişti. Böyle bir fiyat gören oldu mu? Peki ya altının onsu kaç Euro? Bakır kaç Yuna’dan işlem görüyor?
Subscribe to:
Posts (Atom)
Posts
